Neus Voor Nieuws - Tom Blomberg
Popquiz in Café De Kroeg in Arnhem op vrijdag 19 januari 2018 a.s.
De man-aan-de-tap in Café De Kroeg in Arnhem weet dat vrijdag 19 januari 2018 a.s. de tijd weer rijp is voor een volgende popquiz o.l.v. Tom Blomberg.
Als vanouds is de quiz divers, gevarieerd en “gezellig” laagdrempelig.
Met muziekfragmenten die vrijwel iedereen, vrijwel direct, herkent.
Alle decennia komen aan bod.
Vier (van de in totaal zes) ronden hebben een apart, maandelijks
wisselend, thema.
Het scoreverloop neemt gegarandeerd een verrassende wending dankzij
de inzet van zowel een Joker als een SuperJoker.
De HoesPoes sluipt tijdens de pauzes langs alle tafels met een drietal
verborgen LP-hoezen.
De Masker Op? Masker Af!-ronde behandelt actueel nepnieuws,
alternatieve feiten en waargebeurde trivia.
Alle (max. vijf) leden van het winnende team wacht t.z.t. een etentje in
het belendende restaurant van Café De Kroeg.
Het op-één-na laatste team wordt getroost met een proostprijs.
Iedereen kan meedoen.
Toegang: gratis.
Contributie: 3 euro per deelnemer.
Inloop: vanaf 19.45 uur.
Aanvang popquiz: 20.30 uur.
Het van tevoren een tafel reserveren blijft raadzaam: 026 – 44 33 271
of e-mail: info@cafedekroeg.nl .
Deelnemers van buiten Arnhem kunnen hun auto het best, want het
goedkoopst, kwijt in parkeergarage Rozet aan de Langstraat.
’s Avonds is hier het parkeertarief 50 cent per uur.
Vanaf Rozet is het slechts een paar minuten lopen naar Café De Kroeg
aan de Nieuwstraat 27.
Hartelijk welkom en tot ziens op vrijdag 19 januari 2018 a.s. in
Café De Kroeg in Arnhem!
Natuurlijk is de aanstelling van Annemieke Schollaardt als eerste dagelijkse vrouwelijke
Radio 2-deejay een NPO-reflex op de recente ophef rond de ‘meer vrouwen’-publiciteit,
in gang gezet door 3FM’s Roosmarijn Reijmer.
De NPO blijkt maar al te gevoelig voor haar mediagenieke postfeministische lobby.
Dit ontkennen komt neer op een gotspe.
De “Als goede DJ naar Radio 2, niet als vrouw”-opmerking van Annemieke Schollaardt
in NRC Handelsblad is potsierlijk.
“Het voornemen om naar Radio 2 te gaan lag er al heel lang. Maar dan moest er wel
een mogelijkheid zijn. Die kans kwam nu.”
Onder druk van publiciteit schept de NPO eenvoudig zelf wel “een mogelijkheid”.
Dat dit ten koste gaat van Rob Stenders is affreus.
Jan-Willem Roodbeen moest, ’s middags op Radio 2, wijken voor Rob Stenders.
Nu, nog geen twee jaar later, wordt hij zelf ineens afgeserveerd.
De recente toezegging in Het Parool van NPO-radiobaas Jurre Bosman dat “Gerard Ekdom
of Rob Stenders niet zal worden geofferd” voor een vrouw op Radio 2 blijken holle woorden.
Dat Rob Stenders deze week Ekdom In De Ochtend mag waarnemen is niets meer dan de
overbekende NPO-oprotpremie. Gauw nog een doekje voor het bloeden. Maar dan achteraf
niet zeuren.
“Ik wil veel ruimte maken voor inbreng van de luisteraar. Veel interactie”, is het voornemen
van Annemieke Schollaardt.
De Platenbonanza van Rob Stenders is bij uitstek interactief – en uiterst effectief, ook.
Wat valt hier nog aan toe te voegen?
Ik heb niet één, ook maar enigszins bevredigend, argument vernomen waarom uitgerekend
het middagprogramma van Rob Stenders moet wijken voor Annemieke Schollaardt.
De NPO is simpelweg gezwicht voor de lobby om ‘mannenbolwerk’ Radio 2 open te breken.
Het is evident dat hier “positief” is gediscrimineerd.
Dit beleid zal nu wel pro-actief ook op 3FM worden doorgezet.
Als, wat het voornemen lijkt, vrouwelijke deejays als Eva Koreman en Angelique
Houtveen ook daar horizontaal worden geprogrammeerd vrees ik dat men bij 3FM
het bordje ‘Opgeheven’ mag klaarleggen.
– Tom Blomberg, 2 augustus 2017
Family Stone’s Cynthia Robinson uitgeblazen
Cynthia Robinson, trompettiste bij Sly & The Family Stone, is op maandag 23 november 2015 overleden aan kanker.
Geboren in Sacramento was zij één van de eerste vrouwelijke zwarte trompettisten die een illustere rol speelden bij een prominente pop-act.
In 1966 voegde Cynthia Robinson zich bij Sly & The Family Stone. Sly Stone heeft haar altijd “één van de beste trompettisten ter wereld” genoemd. Haar stem zweept iedereen op om te dansen in de Sly & The Family Stone-hit Dance To The Music (1968). In dezelfde opname plaatst Sly Stone haar ‘op de troon’ [“on the throne”].
Nadat de groep in 1975 uiteen viel, speelde zij o.m. met Larry Graham in Graham Central Station en samen met Prince en George Clinton.
Sinds 2006 maakte zij deel uit van The Family Stone, samen met de dochter die zij kreeg met Sly Stone [Sylvette]. Eerder dit jaar verscheen de Family Stone-single Do Yo Dance.
Zij laat nog een dochter na [Laura Marie].
Cynthia Robinson is 69 jaar geworden.
Hartaanval velt Allen Toussaint (77)
New Orleans-legende Allen Toussaint is maandagavond 9 november 2015 in de Spaanse hoofdstad Madrid overleden. Hij werd, na een optreden in Teatro Lara, buiten bewustzijn aangetroffen op zijn hotelkamer. In de ambulance op weg naar het ziekenhuis werd een tweede hartaanval hem fataal.
Allen Toussaint was een gerenommeerd componist, auteur en producer. Als componist staat een welhaast eindeloze rij hits op zijn naam: Working In A Coalmine en Ride Your Pony [Lee Dorsey], Happiness en Yes We Can Can [The Pointer Sisters], Southern Nights [Glen Campbell], Freedom For The Stallion [The Hues Corporation], Play Something Sweet (Brickyard Blues) [Three Dog Night], Shoorah Shoorah [Betty Wright], Girls [The Sugababes], Java [Al Hirt; The Jumping Jewels], Whipped Cream [Herb Alpert & The Tijuana Brass], Occapella [Ringo Starr], On Your Way Down [Little Feat], What Do You Want The Girl To Do [Lowell George; Boz Scaggs], Get Out Of My Life Woman [Q ’65; Gerry Rafferty], Pain In My Heart [Otis Redding] en Fortune Teller [The Rolling Stones].
Met name Robert Palmer vertolkte graag het werk van Allen Toussaint [Night People, River Boat, From A Whisper To A Scream en Sneakin’ Sally Thru The Alley].
Voor Frankie Miller produceerde Allen Toussaint in 1974 de LP High Life. Tevens droeg hij zeven nieuwe songs bij aan dit album. Ook is hij de producer van Right Place Wrong Time van Dr. John en Lady Marmalade van Labelle.
De echte naam van zijn moeder, Naomi Neville, was zijn nom-de-plume voor een aantal bekende songs [Fortune Teller, It’s Raining, Lipstick Traces (On A Cigarette), All These Things, A Certain Girl, Mother-In-Law].
In 2005 moest Allen Toussaint zich in zijn woonplaats New Orleans uit de voeten maken voor de orkaan Katrina. Hij vestigde zich in New York. Daar speelde hij elke zondagmiddag in Joe’s Pub.
A.s. weekend zou hij optreden tijdens het London Jazz Festival. Samen met Paul Simon zou hij op 8 december a.s. meewerken aan een benefietconcert in New Orleans.
Allen Toussaint is 77 jaar geworden.
Jim Diamond (64) overleden
In zijn huis in Londen is op zaterdag 10 oktober 2015, onverwacht, de Schotse zanger Jim Diamond overleden. Hij is 64 jaar geworden.
Zijn vrouw Chrissy en hun kinderen Sarah en Lawrence zijn “diep geschokt en bedroefd” om zijn plotselinge dood.
Jim Diamond maakte in de jaren ’80 deel uit van Ph.D., een trio vooral bekend van het nummer 1-succes I Won’t Let You Down in 1982.
Drie jaar later scoorde Jim Diamond op eigen kracht een Top 10-notering in Nederland met de single I Should Have Known Better van zijn solo-album Double Crossed.
Zijn muzikale voorbeelden waren Ray Charles en Otis Redding.
Zijn meest recente release is de CD City Of Soul, een benefiet-album uit 2011.
“Is it rolling, Bob?”
In een hospice in Nashville is op vrijdag 14 augustus 2015 de Amerikaanse producer Bob Johnston overleden, 83 jaar oud. Hij was in de jaren-zestig en -zeventig verantwoordelijk voor de productie van een aantal legendarische albums.
Zijn eerste succes-single is Hush Hush Sweet Charlotte van Patti Page, goed voor een Amerikaanse Top 10-notering in 1965.
Bob Johnston heeft samengewerkt met Simon & Garfunkel (Sounds Of Silence en Parsley, Sage, Rosemary & Thyme), Johnny Cash (At Folsom Prison, At San Quentin) en Leonard Cohen (Songs From A Room en Songs Of Love And Hate). Ook produceerde hij o.a. The Byrds (Dr. Byrds & Mr. Hyde), Pete Seeger (Rainbow Race), Lindisfarne (Fog On The Tyne), Michael Murphy (diens hit Wildfire in 1975), Jimmy Cliff, Loudon Wainwright III, Carl Perkins, Willie Nelson en The Waterboys.
Ook was Bob Johnston de opnameleider bij enkele standaard-albums van Bob Dylan. Zo was hij verantwoordelijk voor de productie van Highway 61 Revisited, Blonde On Blonde, John Wesley Harding, Self Portrait, New Morning en Nashville Skyline. Op die LP stelt Bob Dylan tijdens het intro van de track To Be Alone With You zijn producer de legendarisch geworden vraag: “Is it rolling, Bob?” [ “Loopt de band al, Bob?” ]
Cilla Black (72) overleden
Een groot aantal collega’s heeft gereageerd op het plotselinge overlijden van Cilla Black, zaterdagmiddag 1 augustus 2015. Zij is, na een hartstilstand, op het buitenterras van haar villa in Estepona aan de Zuid-Spaanse Costa Del Sol aangetroffen door de oudste van haar drie zoons. Zij is 72 jaar geworden.
De Spaanse politie gaat er vanuit dat Cilla Black een natuurlijke dood is gestorven. De officiele lijkschouwing van de autoriteiten kan een aantal dagen, of wellicht weken, op zich laten wachten.
Mogelijk kreeg zij een hartstilstand na een zonnesteek, toen zij vanuit haar airconditioned woonkamer het snikhete buitenterras opstapte en daarbij haar evenwicht verloor. In Spanje is het de heetste zomer in veertig jaar.
Haar oudste zoon Bobby moest de deur van haar slaapkamer forceren, toen hij merkte dat zij niet reageerde na haar siesta.
Paul McCartney noemt haar “een lieve vrouw die haar positiviteit overbracht aan iedereen om haar heen. Wat een schok, dit nieuws van haar overlijden. Ik leerde haar kennen in de Cavern in Liverpool, waar zij garderobemeisje was. Sindsdien ben ik veel met haar omgegaan. Zij straalde altijd een positief soort waardigheid uit en daarom was zij altijd buitengewoon fijn gezelschap. Zij had een fijne stem, een eigen geluid. Je kon altijd schik met haar hebben. Het was een voorrecht haar te hebben gekend en van haar te hebben gehouden.”
“Cilla Black is van ons heengegaan. Zij was een goede vriendin. Wij zullen haar allemaal missen. Ik wens Cilla vrede. Ik wens haar gezin liefde en vrede”, is de reactie van Ringo Starr.
Cliff Richard omschrijft haar als “extravagant, komisch en ongelooflijk talentvol maar vooral hartelijk. Zij was een heel bijzonder iemand. Er is een fantastische vriendin heengegaan. Ik zal haar enorm missen. Moge God haar zegenen.”
De Amerikaanse componist Burt Bacharach blijft “altijd speciale herinneringen houden aan de opnamen van haar vertolking van Alfie in de Abbey Road-studio’s in 1966.”
De Engelse zanger Des O’Connor noemt haar “een buitengewoon bijzondere dame.”
“Nooit stond zij stil in de jaren zestig”, aldus Morrissey. “Zij heeft een aantal geweldige platen gemaakt – The Right One Is Left, Suffer Now I Must, It’s For You, I’ve Been Wrong Before en What Good Am I?. Ik kan haar alleen maar dankbaar zijn voor die liedjes. Het drong nooit tot mij door dat zulke mensen ook sterfelijk zijn.”
Errol Brown (71) overleden
De kale, besnorde zanger van Hot Chocolate, Errol Brown, is woensdag 6 mei 2015 overleden in zijn huis op de Bahama’s. Hij had leverkanker. Zijn vrouw Ginette en hun beide dochters Colette en Leonie waren aan zijn zijde.
Lester Errol Brown werd geboren in Kingston op Jamaica. Als jongetje van twaalf emigreerde hij met zijn moeder naar Engeland. Als zanger van The Hot Chocolate Band verscheen in 1969, in een beperkte oplage op het Apple-label van The Beatles, zijn eerste plaatopname. De reggae-versie van John Lennons Give Peace A Chance had de zegen van de auteur zelf.
Hot Chocolate produceerde, met Mickie Most als opnameleider, in de jaren-zeventig en -tachtig hits aan de lopende band. Hun eerste single Love Is Life scoorde in 1970 meteen een Britse Top 10-notering. Tot 1985 had Hot Chocolate elk jaar minstens een hit, een record. Errol Brown schreef mee aan alle songs.
In 2003 werd Errol Brown door prins Charles geridderd tot MBE (Member of the Order of the British Empire).
In 2009 ondernam Errol Brown een afscheidstournee.
“Ik heb alles gedaan wat ik had willen doen. Ik word ook een dagje ouder. Ik vind het steeds lastiger om mijn koffer te pakken en op pad te gaan. Maar de muziek gaat nooit weg. Die blijft.”
Ben E. King (76) overleden
De Amerikaanse soul-zanger Ben E. King is overleden, 76 jaar oud. Hij stierf een natuurlijke dood.
Afkomstig uit de staat North Carolina, waar hij werd geboren als Benjamin Earl Solomon, begon hij zijn zangcarriere eind-jaren vijftig bij The Drifters. Zijn stem is o.a. te horen in hun hits There Goes My Baby en Save The Last Dance For Me.
Begin-jaren zestig zong hij de originele versies van standaardnummers als Don’t Play That Song, Around The Corner, Till I Can’t Take It Anymore, (There’s) No Place To Hide en Let The Water Run Down.
Zijn grootste solo-successen zijn Stand By Me en Spanish Harlem.
Ben E. King is tot twee jaar geleden blijven optreden.
Percy Sledge (74) overleden
Baton Rouge – In een hospice in zijn woonplaats Baton Rouge in de Verenigde Staten is dinsdag 14 april 2015 soul-zanger Percy Sledge overleden. Hij is 74 jaar geworden.
Percy Sledge is wereldberoemd geworden dankzij zijn hevig hunkerende, hartverscheurende debuut-single, When A Man Loves A Woman – erkend als klassieke, triest-en-treurige soul-ballade. Wereldwijd resoneert de opname nog altijd. De song is door hem zelf geschreven, geinspireerd door een ex-vriendin die hem verliet voor een carriere als fotomodel nadat hij was ontslagen – ook al zijn de officiele credits voor twee band-leden, Calvin Lewis en Andrew Wright. Het betekende in 1966 de eerste gouden plaat voor zijn platenmaatschappij, Atlantic Records.
Percy Sledge zong het tijdens de bruiloft van gitarist/acteur Steve Van Zandt, Oudejaarsavond 1982. Ook is het te horen op de soundtrack van bioscoopfilms als The Big Chill, The Crying Game en Platoon – en de gelijknamige film uit 1994 met Meg Ryan in de hoofdrol.
Andere hits van Percy Sledge zijn o.a. Warm And Tender Love, Take Time To Know Her en My Special Prayer.
In latere jaren gaf hij gemiddeld nog zo’n honderd optredens per jaar.
In januari 2014 onderging Percy Sledge een nieroperatie. Voldoende hersteld ging hij daarna weer toeren.
Steve Strange (55) overleden
Sharm El-Sheikh – In een Egyptische kliniek is donderdag 12 februari 2015 Steve Strange overleden, 55 jaar oud. Hij kreeg een hartaanval. In december 2014 was hij al “met ademhalingsproblemen” opgenomen in een ziekenhuis in Wales.
Onder zijn echte naam, Steven John Harrington, werkte hij op zijn zeventiende als assistent van Malcolm McLaren, de manager van The Sex Pistols. Eind-jaren zeventig stichtte hij Blitz, de trendsettende Londense club waar o.m. Duran Duran en Spandau Ballet debuteerden. Hij was een van de smaakmakers van de New Romantic-beweging, die begin-jaren tachtig in Engeland met androgyne en extravagante mode en glamour stijlbepalend was.
Simon Le Bon, de zanger van Duran Duran, prijst de “leidende” rol van Steve Strange. Billy Idol toont zich “diep bedroefd”.
De enige hitsingle van zijn groep Visage in Nederland is “Fade To Grey” (1981).
Paul McCartney eert Joe Cocker
Op maandag 22 december 2014 is Joe Cocker overleden aan longkanker. De Engelse zanger, geboren in Sheffield, is zeventig jaar geworden.
In een reactie heeft ook Paul McCartney zijn medeleven betoond. “Dit is triest nieuws voor mij. Hij was een heerlijke, hartelijke gozer. Typisch iemand uit het noorden van Engeland. Ik mocht hem buitengewoon. Net als zoveel anderen was ik gek op zijn stem. Het was voor mij vooral een compliment toen hij With A Little Help From My Friends op de plaat zette. Ik kan mij herinneren dat hij en zijn producer, Denny Cordell, langs kwamen in onze studio op Savile Row in Londen om mij te laten horen wat zij ervan hadden gebakken. En dat was overdonderend, werkelijk waar. Ik zal hem daar eeuwig dankbaar voor zijn. Hij heeft er een soort soul-standaard van gemaakt. Ik heb hem door de jaren leren kennen als een goede vriend. Het was triest om te horen dat hij zo ziek was. Het doet mij echt verdriet, vandaag, nu ik hoor dat hij is overleden. Hij was een geweldig fijne vent die de wereld veel heeft gegeven. Wij zullen hem allemaal missen.”
Ook collega’s als Ringo Starr, Bryan Adams, Randy Newman, Peter Frampton, Lenny Kravitz, Steve Tyler (van Aerosmith), Tom Morello (van Rage Against The Machine), Bootsy Collins, Motorhead en Dandy Warhols hebben hun medeleven laten blijken.
Ian MacLagan van The Small Faces (69) overleden
Austin – Ian MacLagan, de organist en een van de oprichters van The Small Faces, is woensdag 3 december jl. in Austin, in de Amerikaanse staat Texas, overleden aan een beroerte. Vrienden en zijn gezin zaten aan zijn sterfbed. Hij is 69 jaar geworden.
“Dit nieuws heeft mij geschokt en verbijsterd. Ik weet dat dit ook geldt voor Ron [Wood] en Rod [Stewart]”, is de reactie van Small Faces-drummer Kenney Jones. Ook Billy Bragg betoont zijn medeleven: “Ik ben een trouwe vriend kwijt. De Britse rock heeft een van zijn grootste muzikanten verloren.”
Rod Stewart reageert als volgt: “Ik ben er helemaal kapot van. Ian MacLagan belichaamde het ware wezen van The Faces. Ik zal je missen, vrind.” Ook The Who leven mee: “Zo triest om dit nieuws te horen. Rust in vrede, Mac.”
Ron Wood, vroeger van The Faces en nu Rolling Stone, gaat in zijn tweet niet voorbij aan het recente heengaan van Bobby Keys, de saxofonist van The Rolling Stones: “Gods zegen, Bobby en Mac.”
Ian MacLagan zou deze week beginnen aan een Amerikaanse tournee als openings-act van Nick Lowe.
Jimmy Ruffin (78) overleden
Las Vegas – De Amerikaanse soul-zanger Jimmy Ruffin, vooral bekend van zijn hits op Motown, is op 17 november jl., thuis in Las Vegas, overleden. Hij is 78 jaar geworden. Het nieuws van zijn dood is bevestigd door zijn kinderen Jimmy Lee Ruffin Jr. en Philicia Ruffin. De bekendste hits van Jimmy Ruffin zijn What Becomes Of The Broken Hearted (1966) en het door Robin Gibb van The Bee Gees geschreven en geproduceerde Hold On To My Love (1980). Zijn meest recente album, There Will Never Be Another You, verscheen in 2012.
Jimmy Ruffin is geboren in Mississippi. Hij kreeg in zijn zangcarriere meer erkenning in Engeland dan in de Verenigde Staten. Hij heeft ook jarenlang in Engeland gewoond. In de jaren-tachtig heeft hij samengewerkt, en ook platen gemaakt, met o.a. Paul Weller en Heaven 17.
Jimmy Ruffin was de oudere broer van David Ruffin van The Temptations. Die is in 1991 overleden aan een overdosis.
Alvin Stardust (72) overleden
Londen – Na een kort ziekbed is Alvin Stardust, omringd door zijn familie, overleden. Hij leed aan prostaatkanker. Hij is 72 jaar geworden.
Geboren in Muswell Hill in Noord-Londen is zijn echte naam Bernard William Jewry.
Begin-jaren zestig had hij, met name in Engeland, succes als Shane Fenton. Van zijn vier noteringen onder dat pseudoniem, op Parlophone, is I’m A Moody Guy uit 1961 de grootste hit.
Als Alvin Stardust scoorde hij zeven Top Tien-noteringen in Engeland. Jealous Mind uit 1974 is daar zijn enige Nummer 1-succes.
Over een paar weken komt postuum toch zijn nieuwe album, Alvin, uit. Het is zijn eerste plaat met nieuw repertoire in dertig jaar. Volgens zijn manager was hij hier ‘buitengewoon trots op. Voor hem is deze plaat de beste die hij ooit gemaakt heeft’.
Alvin Stardust is drie keer getrouwd. Hij laat drie zoons en twee dochters achter.
De auteursrechten van Stairway To Heaven, bekend van Led Zeppelin, zijn nog altijd in het geding. De advocaten van Led Zeppelin willen dat de Amerikaanse rechtbank een claim over plagiaat naast zich neerlegt. Deze poging is mislukt.
Namens de tegenpartij neemt een advocaat het op voor het belang van Randy California, de inmiddels overleden gitarist van de Amerikaanse band Spirit. Hun versie van zijn compositie Taurus staat op hun debuutalbum uit 1968. Datzelfde jaar, en ook in 1969, toerden Spirit en Led Zeppelin gezamenlijk door de Verenigde Staten.
De gelijkenis tussen Taurus en het intro van Stairway To Heaven is frappant.
De advocaten van Led Zeppelin bestrijden dat er sprake is van plagiaat. Zij kunnen nog in beroep gaan tegen de afwijzing.
De kwestie speelt al langer. Jimmy Page, de gitarist van Led Zeppelin, heeft eerder de aantijging van plagiaat bestempeld als ‘bespottelijk’.
Paul Revere (76) overleden
Idaho – Paul Revere, de zanger/organist van de Amerikaanse band Paul Revere & The Raiders, is overleden aan kanker. Hij is 76 jaar geworden.
Paul Revere is zaterdag 4 oktober jl. overleden in zijn huis in de Amerikaanse staat Idaho. Daar had hij zich teruggetrokken met Sydney, zijn vrouw. Eerder dit jaar had hij zich op Facebook nog optimistisch uitgelaten over zijn strijd tegen kanker. “Mijn gezondheid mag misschien wat te wensen overlaten, maar er is niets dat deze oude man nog in de weg staat.”
Paul Revere & The Raiders begonnen in 1963. Hun eerste hit, Like Long Hair, was gebaseerd op een prelude van Rachmaninov.
Paul Revere is door de jaren heen in de bezetting altijd de enige constante gebleven. Begin dit jaar heeft hij zelfs nog opgetreden.
Hun grootste Amerikaanse hits in de sixties zijn Kicks, Hungry, Good Thing, Mr. Sun Mr. Moon en Let Me. Voor mij persoonlijk blijft Him Or Me – What’s It Gonna Be? (1967) hun Plaat Van De Eeuw.
Phil Spector
Los Angeles – Onlangs zijn in de Verenigde Staten twee redelijk recente, en ronduit schokkende, foto’s gepubliceerd van de wegens moord veroordeelde top-producer Phil Spector.
De meest recente foto, gedateerd 28 oktober 2013, toont Phil Spector die, kaal en met een holle blik, recht in de lens kijkt.
De tweede foto is van drie maanden eerder [ 24 juli 2013 ]. Daarop is de toen 72-jarige pop-legende lachend te zien. Beide foto’s zijn genomen in de gevangenis in Californië waar Phil Spector een straf van negentien jaar uitzit. Een jury achtte hem, vijf jaar geleden, schuldig aan de moord op actrice Lana Clarkson in 2003.